Pod koniec sierpnia ponad 40 osób (10 rodzin) uczestniczyło w Letniej Szkole dla Rodzin, zorganizowanej przez Stowarzyszenie „DZIECKO” we współpracy z Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie w Gostyniu. Były to wyjazdowe warsztaty rodzinne dla rodzin z dziećmi znajdujących się w sytuacjach trudnych czy kryzysowych oraz dla rodzin zastępczych. Ich celem było wzmocnienie i zwiększenie kompetencji opiekuńczo-wychowawczych rodziców.

Uczestnicy letniej szkoły w formie atrakcyjnych zabaw i warsztatów otrzymali wsparcie psychologiczne i pedagogiczne. Dla rodziców zostały przeprowadzone warsztaty wzmacniające kompetencje rodzicielskie, a dla dzieci warsztaty socjoterapeutyczne. Prowadzone były też spotkania rodziców poświęcone różnym formom wsparcia dla rodzin oraz ocenie ich skuteczności.

Połączenie kilku form tj. wspólnego wyjazdu oraz warsztatów i zabaw rodzinnych, dzięki słonecznej pogodzie realizowanych nad jeziorem, pozwoliło też na bezpieczne przepracowanie potrzeb. Odbywało się to pod opieką specjalistów, którzy w indywidualnych rozmowach przekazywali rodzicom informacje zwrotne o zasobach rodziny i wskazania do dalszej pracy.

Spełniając oczekiwania rodziców i opiekunów uczestniczących w Letniej Szkole dla Rodzin, warsztaty poświęcono w głównej mierze dwóm współczesnym zagrożeniom: fonoholizmowi i patotreściom w Internecie.

Fonoholizm to zaburzenie w postaci nałogowego używania telefonu komórkowego. Problem ten – potocznie nazywany uzależnieniem od smartfona – dotyczy osób, które nie potrafią normalnie funkcjonować bez ciągłej obecności telefonu komórkowego. Osoby te przywiązują wielką wagę do posiadania telefonu komórkowego przy sobie (tzw. „telefon przyspawany do ucha bądź ręki”); muszą mieć go cały czas przy sobie, kiedy nie mają ze sobą aparatu, odczuwają głęboki dyskomfort, analogiczny do tego, jaki następuje po nagłym odstawieniu narkotyku, objawia się on: złym nastrojem, niepokojem, irytacją, kłótliwością, agresją, bezsennością, a nawet atakami paniki; telefon jest dla tych osób pośrednikiem i najważniejszym narzędziem w codziennych kontaktach z innymi; używanie telefonu nie wypływa już z konieczności (takich jak praca), a jest podyktowane czynnikami natury emocjonalnej; osoby te ustawicznie, nerwowo nasłuchują sygnału dzwonka bądź dźwięku sygnalizującego otrzymanie SMS-a; ciągle sprawdzają, czy coś nowego nie przyszło na telefon; by usprawiedliwić konieczność bycia z telefonem, powołują się na wygodę i bezpieczeństwo; odczuwają silną potrzebę przynależności do grupy i bycia akceptowanym przez nią; cierpią na fobię społeczną bądź lęk przed samotnością, ma niską samoocenę; wolą kontakt telefoniczny niż rozmowę twarzą w twarz; maskują bądź zaprzeczają doświadczaniu lęków; zaniedbują dotychczasowe zainteresowania i lubiane formy aktywności oraz obowiązki; zaczynają coraz częściej odczuwać smutek, nudę i brak apetytu, cierpi na bezsenność lub zakłócenia snu.

Formy fonoholizmu to: uzależnienie od wysyłania i odbierania SMS-ów i wpisów; uzależnienie od posiadania najnowszych modeli telefonu; uzależnienie od wyglądu, ceny i atrakcyjności telefonu oraz liczby nawiązywanych połączeń i lajków; uzależnienie od gier zainstalowanych w telefonie lub dostępnych w sieci; „syndrom SWT” (syndrom włączonego telefonu) – uzależnienie od bycia „w zasięgu” i paniczny lęk przed rozładowaną baterią; stosowanie cyberprzemocy (np. hejtowanie) i dostęp do nieodpowiednich treści.

Sporo czasu poświęcono na omówienie działań zapobiegających fonoholizmowi, wymieniano się też informacjami o skutecznych sposobach walki z tym uzależnieniem.

Drugim zagrożeniem, któremu poświęcono sporo czasu w czasie warsztatów, były patotreści, czyli szkodliwe treści w Internecie –„materiały, które mogą wywołać negatywne emocje u odbiorcy lub które promują niebezpieczne zachowania”, np.:pornografia, materiały ukazujące przemoc, czy treści zachęcające do zachowań szkodliwych dla zdrowia (np. używania narkotyków, alkoholu) lub autodestrukcyjnych (samookaleczenia, samobójstwa itp.). Patostreaming jest szczególnie niebezpieczny dla dzieci i młodzieży, może bowiem negatywnie wpływać na ich rozwój emocjonalny, poznawczy i społeczny. Omówiono towarzyszące temu zjawisku takie elementy jak np. shoty, patoinfluencerzy, linkomaster, viral, letsplejerzy, dymy, raidy, donejty, chatruletki. Okazało się też w czasie rozmów z dziećmi, że już jedenasto-dwunastolatkowie dobrze znają to zjawisko. Sporo rozmawiano też o sposobach obrony przed zagrożeniami związanymi z patosreamingiem.

Letnia Szkoła dla Rodziców pokazała, że znaczenie rodziny jest olbrzymie w życiu każdego człowieka. W niej uczymy się jak żyć, jak okazywać emocje, jak troszczyć się o innych, jak realizować swoje marzenia. Dlatego ważne jest, aby uczyć rodziców, jak radzić sobie z emocjami, jak rozmawiać, jak ustalać granice, prawidłowe relacje, budować zasady i autorytet, jak być konsekwentnym, jak okazywać dzieciom miłości i szacunek i dawać poczucie bezpieczeństwa. Ważne jest też wsparcie dzieci oraz uświadomienie im, że zasady i granice określane przez rodziców mają charakter uniwersalny i służą dobru i bezpieczeństwu dziecka.

Letnia Szkoła dla Rodziców została zrealizowana w ramach projektu „MOCNA RODZINA”, współfinansowanego ze środków Wojewody Wielkopolskiego.